چهار نوع نوآوری در فرایندهای تولیدی و مسائل مدیریتی مرتبط با آن
دوشنبه, ۱۵ دی ۱۳۹۳، ۱۱:۱۶ ب.ظ
نوآوری در فرایند تولیدی (MPI) به معنای یک تلاش سازمانی برای بازطراحی بنیادین فرایندها و سیستم های تولیدی است که در راستای دستیابی به بهبودهای اساسی در شاخص های عملکرد تولیدی انجام می شود. MPI شامل فعالیت های مختلفی می شود. برخی از پیشگامان MPI بر روی نوآوری در فناوری تمرکز دارند در حالی که دیگران بر روی تغییر فرایندهای کاری و رویه های رفتاری در سازمان تاکید دارند. برخی سازمان ها از فناوریهای جدید یا روشهای کاری بیرونی استفاده می کنند در حالی که دیگر سازمان ها خودشان فناوری ها و رویه های سازمانی بدیع را طراحی کرده و بکار می گیرند. با اینحال، در ادبیات، MPI عمدتا به عنوان یک نوع نوآوری در نظر گرفته می شود و طبقه بندی های بیشتری در مورد آن ارائه نشده است. در این مقاله چهار نوع MPI معرفی می شود و انتظارات مدیریت در مورد هر کدام از آنها بحث می شود. مسیرهای استراتژیک پایه در مورد نوعی از MPI که می تواند در یک سازمان ویژه اجرا شود نیز بحث می شود. این چهار نوع MPI از طریق مرور ادبیات مرتبط با حوزه های پژوهشی مختلف توسعه پیدا کرده اند، به عنوان مثال حوزه هایی نظیر استراتژی تولیدی، نوآوری در فرایندها، نوآوری سازمانی، نوعشناسی نوآوری، و توسعه محصولات جدید.
رقابت شدید در عرصه جهانی شرکتها را مجبور کرده است تا به طور مستمر کارکردهای تولیدی خود را برای دستیابی به کارایی و سرعت بیشتر توسعه دهند. همچنین، در یک محیط تجاری که به سرعت در حال تغییر است واحدهای تولیدی به سختی می توانند رقابت عملیاتی را حفظ کنند مادامی که سرعت بهبودها ملایم باشد. این واحدها باید ظرفیت دستیابی به بهبودهای بنیادی و نوآورانه را داشته باشند و از این نوع بهبودها به عنوان مکملی برای بهبودهای تدریجی استفاده کنند. در این مقاله مبحث نوآوری در فرایندهای تولیدی (MPI) بررسی می شود. MPI شامل فعالیتهای گسترده ای می شود. برخی از پیشگامان MPI بر روی نوآوری های فناوری تمرکز دارند، به عنوان مثال اقتباس از فناوری های جدید یا نصب تجهیزات جدید در کارخانه. سایرین معتقدند که MPI به معنای تغییر فرایندهای کاری، جریان های اطلاعاتی و مواد اولیه، یا رویه های رفتار سازمانی در کارخانه ها است. در MPI، یک سازمان تولیدی می تواند از راهکارهای فناوری جدید یا روشهای کاری که در بیرون موجود هستند استفاده کند و یا می تواند فناوری ها یا رویه های کاری بدیعی را که در صنعت جدید هستند توسعه داده و آنها را نصب کند. انواع مختلفی از MPI وجود دارد و هر کدام از آنها نیازمند رویکردها و شرایط متفاوتی هستند که باعث می شوند سازمان به خروجی های مورد انتظار خود دست پیدا کند. اگرچه برخی از محققان بر روی نوع شناسی نوآوری ها در ادبیات بحث کرده اند، اما آنها به انواع مختلف MPI توجه زیادی نکرده اند و همچنین رویکردها و شرایط مرتبط با هر کدام از MPIها را بررسی نکرده اند. هدف این مقاله معرفی انواع MPI و بحث در مورد رویکردها و فاکتورهای مهمی است که مدیران باید برای هر نوع MPI مد نظر قرار دهند. یک مسیر استراتژیک پایه بر حسب اینکه چه نوع MPI می تواند در یک سازمان تولیدی ویژه اجرا شود نیز مورد بحث قرار می گیرد. MPIهای مختلف از طریق مرور ادبیات حوزه های پژوهشی مختلف نظیر استراتژی تولیدی، نوآوری فرایندی، نوآوری سازمانی و مدیریت نوآوری توسعه پیدا کرده اند.