رهبری تحول آفرین، خلاقیت و نوآوری سازمانی
رهبری تحول آفرین، خلاقیت و نوآوری سازمانی
عنوان انگلیسی
Transformational leadership, creativity, and organizational innovation
دانلود مقاله
http://isiarticles.com/ad/article/2224/2650
فهرست مطالب
چکیده
مقدمه
پیشینه نظری و فرضیات
رهبری تحول آفرین و خلاقیت فردی
مدل پیشنهادی
رهبری تحول آفرین و انگیزش درونی
رهبری تحول آفرین و توانمندی روانی
رهبری تحول آفرین و ادراک پشتیبانی از نوآوری
رهبری تحول آفرین و نوآوری سازمانی
خلاقیت فردی و نوآوری سازمانی
روش
معیارهای فردی
انگیزش درونی
نتایج
ترجمه چکیده
این مطالعه مدلی از تأثیر رهبری تحول آفرین را بر خلاقیت پیروان در سطح فردی و بر نوآوری در سطح سازمانی ارائه می کند. این مدل بر روی 163 نفر از پرسنل R&D و مدیر در 43 شرکت تولید نرم افزار کوچک و متوسط در ترکیه تست شد. نتایج نشان می دهد که رهبری تحول آفرین آثار مهمی بر خلاقیت در سطح فردی و سازمانی دارد. در سطح فردی، نتایج مدلسازی خطی سلسله مراتبی نشان می دهد که رابطه ای مثبت بین رهبری تحول آفرین و خلاقیت کارکنان وجود دارد. علاوه بر این، رهبری تحول آفرین از طریق توانمندسازی روانی بر خلاقیت کارکنان تأثیر می گذارد. در سطح سازمانی، نتایج تحلیل رگرسیون نشان می دهد که رهبری تحول آفرین ارتباطی مثبت با نوآوری سازمانی دارد که با معیارهای بازارگرا (که به طور خاص برای کشورهای در حال توسعه و صنایع در حال رشد طراحی شده است) اندازه گیری می شود. درباره دستاوردهای این نتایج به همراه چند کاربرد عملی احتمالی بحث می شود.
ترجمه مقدمه
نوآوری از طریق خلاقیت عامل مهمی در موفقیت و مزیت رقابتی سازمان ها (وودمن و همکاران، 1993) و نیز برای یک اقتصاد قدرتمند (دراکر، 1985) است. امروزه تقریباً تمام سازمان ها با محیط پویایی مواجه هستند که دارای ویژگی هایی چون تغییر تکنولوژیکی سریع، کاهش چرخه عمر محصول و جهانی شدن است. سازمان ها (به ویژه سازمان های تکنولوژی محور) برای بقا، رقابت، رشد و پیشرو بودن باید خلاق تر و نوآورتر از قبل باشند (جونگ و همکاران، 2003؛ تیرنی و همکاران، 1999). تعاریف مختلفی از خلاقیت و نوآوری در منابع وجود دارد. یکی از تعاریف پر استفاده بیان می کند که خلاقیت ایجاد ایده های جدید و مفید است و نوآوری اجرای ایده های خلاقانه در یک سازمان است (آمابایل، 1983، 1998؛ آمابایل و همکاران، 1996). بنابراین خلاقیت در سطح فردی است در حالی که نوآوری در سطح سازمانی است (اولدهام و کامینگز، 1996).